تــو خــوابيــده اي آرام،

و مــن پشــت پــلک تــو،

آنقــدر مــي بــارم

تــا پنجــره را بــاز کنــي!

دستــهایــت را زيــر بــاران بگيــري

و بخنــدي!


شاعر: عباس معروفی