هراس غروب هر شب

من هر غروب،

غروب هر پنجشنبه

تا شبِ‌ التماس

به جستجوی عکسِ کوچکی از تو

بالای کارنامه‌ی سالِ آخرت

هی گنجه و پشت و رویِ خانه را

در خواب خاطره می‌گردم

 

پس نشانی تُرا

کِی در هراسِ گمشدن از دست‌داده‌ام ری‌را؟

 

شاعر: سیدعلی صالحی

 

+ خیـــال نوشت: این رسمش نیست! به حال خودم بذارم!

دیــار درنــدگــی

دردا، در ایــن دیــار

شکــایــت کــدام درنــده

بــه درنــده‌ی دیگــری بــایــد؟!


شاعر: سید علی صالحی

ادامه نوشته

دوستــی بــی انتهــا

دوســت داشتنــت،

انــدازه نــدارد!

پــايــان نــدارد!


گــويــی بــايستــی بــر ســاحــل اقيــانــوس و

مــوجــهای کــوچــک و بــزرگ مــکرر را

بــی انتهــا، بشمــاری . . .


شاعر: سید علی صالحی

اتفــاق زنــدگــی

جــدی چــه مفهــوم عظیمــی،

پشــت ایــن جملــه، پنهــان اســت!


آیــا میــان آن همــه اتفــاق،

مــن از ســر اتفــاق، زنــده ام هنــوز؟!


شاعر: سید علی صالحی


مخفــی یــادهــا

رفتــن هــم حــرف عجیبــی ‌اســت،

شبیــه اشتبــاه آمــدن!


گفــت بــر مــي گــردم

و رفــت

و همــه‌ پــل ‌هــای پشــت ســرش را ويــران کــرد!


همــه مــی ‌دانستنــد ديگــر بــاز نمــی ‌گــردد؛

امــا بــازگشــت؛

بــی هيــچ پلــی در راه!


او مســير مخفــی یــادها را مــی ‌دانســت . . .


شاعر: سید علی صالحی

پــرچیــن دلتنگــی

دلتنــگ تــوام!


پشــت پــرچيــن اردیبهشــت،

منتظــرت مــی‌مــانــم . . .


شاعر: سید علی صالحی

مــن و تــو

شــاهد بــوده ای

لحظــه تيــغ نهــادن بــر گــردن کبــوتــر را؟

و آبــی کــه پيــش از آن

چــه حــريصــانــه و ابلهــانــه، مــی نــوشــد پــرنــده؟


تــو، آن لحظــه ای!

تــو، آن تيغــی!

تــو، آن آبــی!


مــن!

مــن، آن پــرنــده بــودم . . .


شاعر: سید علی صالحی

صبــر تــا همیشــه

مــوســی مــي شــوم و

تــا هميشــه دنيــا هــم بخــواهــي،

صبــر مــي کنــم!


فقــط

خضــر نشــو!


مــن از حــديــث دوري از تــو،

مــي تــرســم . . .


شاعر: سید علی صالحی

دوســت داشتنــن ات

دوســت داشتنــت،

انــدازه نــدارد!

پــايــان نــدارد!


گــويــی بِــايستــی بــر ســاحــل اقيــانــوس و

مــوجهــای کــوچــک و بــزرگ مکــرر را

بــی انتهــا، بشمــاری . . .


شاعر: سبد علی صالحی


خیـــال نوشت: همان اقیانوسی که در تو، خشکید . . .

لحظــه شمــار ویــرانــی

صــدای تبــر مــی‌آيــد مــدام،

بــر ريشــه‌ام!


طنيــن ويــرانــی آشيــانــه‌ی پــرنــده‌ای،

بــر شــاخــه‌هــايــم . . .


شاعر: سید علی صالحی

عطــر هــوای تــو

مــن از عطــرِ آهستــه‌ي هــوا مــي‌فهمــم

تــو بــايــد تــازه‌گــي‌هــا

از اينجــا گــذشتــه بــاشــي . . .


شاعر: سید علی صالحی

آتــش پــاره

چگــونــه تــو شعــر مــی شــوی در ذهــن مــن و

جــاری مــی شــوی بــر کــاغــذ پــاره هــايــم و

ايــن دو خــاکستــر نمــي شــونــد؟!


شاعر: سید علی صالحی