تمــام پــاییــز

بــا یــک گــل،

بهــار نمــی شــود!


یــک بــرگ خشــک، امــا

تمــام پــاییــز اســت . . .


شاعر: سینا به منش

مهتــاب مــرداب

مهتــاب بــر مــرداب هــم مــی تــابــد!

بــا مــن سخنــی بگــو . . .


شاعر: سینا به منش

یــاری یــار

يــاری بــايــد بــه يــاری بیــايــد

تــا يــادی از يــاد بــرود،

زخمــه بــر زخمــی،

نــوای بــي نــوايــی . . .


شاعر: سینا یه منش

بهــانــه بــاران

بــاران تمــام شــد!


حــالا مــی تــوان نشســت و

بــرای آنــان کــه

دیگــر بهــانــه ای نیســت

بــرای آمــدن شــان،

گــریســت . . .


شاعر: سینا به منش

شمــع یخــی

از يــخ نبــود،

دل شمعــي

کــه آب شــد . . .


شاعر: سینا به منش

درد دوســت داشتــن

دوســت داشتــن

يــا کســي را بــراي دوســت داشتــن،

نــداشتــن،

هــر دو درد اســت!


درد مــن، هــر دو . . .


شاعر: سینا به منش

روزی خــوب

امــروز روز خــوبــي بــود!


هيــچ صفــري

اضــافــه نشــد،

بــه هــزار غمــي کــه داشتيــم . . .


شاعر: سینا به منش

بهــار

از بستــر سپيــدش بــرخــاستــه،

بــارانــي بــه ســر و رويــش زده،

شکــوفــه اي بــه مــوهــايــش!


حــالا مــي تــوان

دوبــاره بهــار نــاميــدش . . .


شاعر: سینا به منش

گــل یا پــوچ

در ايــن بــازي،

هميشــه بــرنــده

منــم!


در دو دســت تــو

هميشــه گــل بــوده!


هــر دو دســت مــن،

پــوچ . . .


شاعر: سینا به منش

ســیب گــلاب

ميــوه مــن !

ســرو را بــه حــال خــودش بــگذار

هــميــشه سبــز بــاشــد ...


مــن مــي خــواهــم اسيــر تــو بــاشــم

              سيـــب کـــوچـــک گـــلاب !


شاعر: سینا به منش

بـــرگـــرد...

کفشي خريده ام

نه براي رفـــتـــن

برايت مي فرستم

که بـــرگـــردي...


شاعر: سینا به منش

قـــاب پنجـــره

آنجا نشسته ای

ولبخـــند ميـــزنی

اما دستـــی تکـــان نميـــدهی...



ای کـــاش آن قـــاب،

قـــاب پنجـــره بود ...


شاعر: سینا به منش