تمــام پــاییــز
بهــار نمــی شــود!
یــک بــرگ خشــک، امــا
تمــام پــاییــز اســت . . .
شاعر: سینا به منش
بهــار نمــی شــود!
یــک بــرگ خشــک، امــا
تمــام پــاییــز اســت . . .
شاعر: سینا به منش
بــا مــن سخنــی بگــو . . .
شاعر: سینا به منش
تــا يــادی از يــاد بــرود،
زخمــه بــر زخمــی،
نــوای بــي نــوايــی . . .
شاعر: سینا یه منش
حــالا مــی تــوان نشســت و
بــرای آنــان کــه
دیگــر بهــانــه ای نیســت
بــرای آمــدن شــان،
گــریســت . . .
شاعر: سینا به منش
يــا کســي را بــراي دوســت داشتــن،
نــداشتــن،
هــر دو درد اســت!
درد مــن، هــر دو . . .
شاعر: سینا به منش
هيــچ صفــري
اضــافــه نشــد،
بــه هــزار غمــي کــه داشتيــم . . .
شاعر: سینا به منش
بــارانــي بــه ســر و رويــش زده،
شکــوفــه اي بــه مــوهــايــش!
حــالا مــي تــوان
دوبــاره بهــار نــاميــدش . . .
شاعر: سینا به منش
هميشــه بــرنــده
منــم!
در دو دســت تــو
هميشــه گــل بــوده!
هــر دو دســت مــن،
پــوچ . . .
شاعر: سینا به منش
مــن مــي خــواهــم اسيــر تــو بــاشــم
سيـــب کـــوچـــک گـــلاب !
شاعر: سینا به منش
برايت مي فرستم
که بـــرگـــردي...
شاعر: سینا به منش
شاعر: سینا به منش