تــاری روشنــایــی هــا
تــو تــار شــده ای
یــا مــن تــار مــی بینمــت!
فقــط مــی دانــم کــه
دلــم بــرای روشنــی هــایــت،
تنــگ شــده . . .
شاعر: مهری رحمانی
تــو تــار شــده ای
یــا مــن تــار مــی بینمــت!
فقــط مــی دانــم کــه
دلــم بــرای روشنــی هــایــت،
تنــگ شــده . . .
شاعر: مهری رحمانی
در قفــس آواز مــی خــوانــد،
خــودش را بــه زندگــی مــی زنــد،
و ایــن حکــایــت مــن و
دوســت داشتــن تــو اســت . . .
شاعر: کاظم خوشخو
كــه ديگــر پــي مــيبــري؛
چيــزي،
تــو را بــه حيــرت وا نمــيدارد . . .
شاعر: ریچارد براتیگان
کــه نمــي کشــم؛
جهــان را مــي نگــرم کــه بــه هــوا
مــي رود . . .
شاعر: بیژن جلالی
ليــک،
بــه گمــانــم كــه مجــروحــم . . .
شاعر: پابلو نرودا
انــدازه نــدارد!
پــايــان نــدارد!
گــويــی بــايستــی بــر ســاحــل اقيــانــوس و
مــوجــهای کــوچــک و بــزرگ مــکرر را
بــی انتهــا، بشمــاری . . .
شاعر: سید علی صالحی
هميشــه تــو بيــداری؛
ای کــه نشستــه ای
بــه تکــاپــوی خفتــن مــن . . .
شاعر: خسرو گلسرخی
همیشــه دســت گــرمــش را
دو دســت ســرد مــیگیــرد . . .
شاعر: حسین متولیان
نــام ديگــر ايــن روزهــاســت؛
وقتــي،
از ايــن همــه رهگــذر،
يکــي،
تــو نيستــي . . .
شاعر: ساره دستاران
در را بــاز مــی کنــم،
مــی گــویــم:
بــانــو!
خــوش آمــدی!
اگــر نبــودی،
در را مــی بنــدم؛
دوبــاره بــاز مــی کنــم . . .
شاعر: کیکاووس یاکیده
کســي چنيــن فجيــع،
بــه کشتــن خــود بــر نخــاســت
کــه مــن بــه زنــدگــي، نشستــم . . .
شاعر: احمد شاملو
مــرا بــس است،
يــک صنــدلــي بــراي نشستــن، کنــار تــو . . .
شاعر: حسین منزوی