سبــزه خیــال

نــوروز مــي نشينــم و

تمــامي سبــزه هــا را گــره مــي زنــم

در چمنــزار و در خيــال!


جامــه بــزرگ گشــايشــي را مــي بــافــم

بــراي گــره اي

کــه تــو در سينــه ام زده اي . . .


شاعر: سجاد گودرزی

داغ فــرامــوشــی

نمــي تــوانــد فــرامــوشــت کنــد،

سيــب؛

بــا دنــدانــي

کــه از داغ تــو، بــر سينــه دارد . . .


شاعر: سجاد گودرزی


خــاکــی  ِ ســرنــوشــت

بــاد را بــه پــرچــم سنجــاق کــرده‌انــد،

مــوج را بــه دريــا،

تــو را بــه هــر کــه خــواستــه‌اي؛

مــرا بــه خــاک سيــاه . . .


شاعر: سجاد گودرزی

بــت بــرفــی

زنــدگــي را بــت هــايــي مــي ســازنــد

کــه از ديگــران مــي ســازيــم!


امــروز مــي ســازيــم،

ديگــر روز خــراب مــي کنيــم!


تــو بــت بــرفــي کــوچکــي بــودی

کــه از خجــالــت آب شــدي!

حــالا مــن مــانــده ام بســوزم

يــا بســازم . . .


شاعر: سجاد گودرزی

غــرور گوگــردی

غــرور گــوگــردي ام را بگيــران!

بگــذار روي سيگــاري

کــه نمــي دانــي بــراي بخــاطــر آوردنــم اســت

يــا از خــاطــر بــردنــم ...


بســرانم در ريــه ات

بــه يــاد روزهــايــي کــه نفســت بــودم!


شاعر: سجاد گودرزی

قــاب خــواب

مــن را بــا هــر خــواب مــوي تــو،

از يــک طــرف آب مــي‌بــرد!


ســرت را بــا خــواب‌هــاي مختــلف

اگــر شــانــه مــي‌زنــي،

يــک خــواب‌اش را بگــذار بــراي مــن

تــا قــاب کنــم

بــراي ميــز کــارم...


شاعر: سجاد گودرزی

گـــلوگـــیر

هضمــش بــه مــا نمــي رســد،

بــا ايــن همــه گــلو

کــه پيشــش گيــر کــرده اســت!


شاعر: سجاد گودرزی

کــشتــزار ِ مــن

کشــاورزي خــوش بخــتم

بــا کــشتــزاري کــوچــک

                  و اربــابــي ســرزنــده


زمــينــت را لمــس مــي کنــم

بــوسه هــايــم را مــي کــارم و

                  بــرداشــت مــي کنــم ...


شاعر: سجاد گودرزی

صــدف چــشــم

چشـــمان تو صـــدف اســت

بــر آن گـــوش مي خـــوابانم، وقــتي که خــوابيــده اي

تــا صــداي دريــايي را کــه در آن غــرق شــده ام

بشــنوم ...


شاعر: سجاد گودرزی