از آجيــل سفــره عيــد،

چنــد پستــه لال،

مــانــده اســت!


آنهــا کــه لــب گشــودنــد؛

خــورده شــدنــد!


آنهــا کــه لال مــانــده انــد؛

مــي شکننــد!


دنــدانســاز راســت مــي گفــت:

پستــه لال،

سکــوت دنــدان شکــن اســت . . .


شاعر: اکبر اکسیر