اگــر خــود را از قلــه جهــان،

پــرت کنــم

تــا از افیــون عشــق تــو،

رهــایــی یــابــم؛

بــاز هــم مــردم مــرا،

افتــاده بــر دســت هــای تــو،

خــواهنــد دیــد . . .


شاعر: سعاد الصباح