تو هم پیش رومی و هم پشت سر

تو هم مقصدی و هم واسم راهشی

بگو دست کی میرسونه منو

به اون آسمونی که تو ماهشی


من اونقدر شیرین مردن واسم

که میخوام از این زندگی خسته شم

چقدر سخته روی زمین باشم و

به آغوش یک ماه وابسته شم


به عشق یه ساحل به دریا زدم

به دریا زدم تا که پیدا نشم

یه ساحل که دائم پسم میزنه

پسم میزنه چون که دیوونشم


چقدر سخته دنیای من باشی و

بدون بهونه ازم دور شی

ازم بگذری و ندونم چرا

بهت دل ببندم تو مغرور شی


ازم بگذری و ندونم چرا

که شاید امیدم بهت کم بشه

چقدر سخته بی سرزمین باشی و

همه جای دنیا جهنم بشه



شاعر: مهسا پهلوان