پــرنــده ي زائــر
مــي گــذاشتــم کــه پــرنــدگــانــت ببــوينــد،
اگــر گــل ســرخــي بــودي!
بــه شعلــه زرتشتــت مــي سپــردم،
اگــر آتــش بــودي!
امــا تــو گلــي!
آتشــي و پــرنــده ي زائــري جــز مــن نيســت . . .
شاعر: شمس لنگرودی
+ نوشته شده در دوشنبه چهارم اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت 22:50 توسط خیــال خــام
|