مــي گــذاشتــم کــه پــرنــدگــانــت ببــوينــد،

اگــر گــل ســرخــي بــودي!


بــه شعلــه زرتشتــت مــي سپــردم،

اگــر آتــش بــودي!


امــا تــو گلــي!

آتشــي و پــرنــده ي زائــري جــز مــن نيســت . . .


شاعر: شمس لنگرودی