پــرنــده ای کــه اســارت را مــی خــواهــد؛

در قفــس آواز مــی خــوانــد،

خــودش را بــه زندگــی مــی زنــد،

و ایــن حکــایــت مــن و

دوســت داشتــن تــو اســت . . .


شاعر: کاظم خوشخو