آسمــان کــه نشــد؛

چــرا درخــت نبــاشــم،

وقتــی تــو، در مــن،

اینهمــه پــرنــده ای؟!


ذهنــم،

پــر از لانــه هــایــی اســت

کــه بــرای تــو ســاختــه ام . . .


شاعر: کامران رسول زاده