خاطره‌اي در درونم است،

چون سنگي سپيد درون چاهي!

سر ستيز با آن ندارم، توانش را نيز،

برايم شادي است و اندوه!


در چشمانم خيره شود اگر کسي

آن را خواهد ديد.

غمگين‌تر از آني خواهد شد

که داستاني اندوه‌زا شنيده است!


مي‌دانم خدايان انسان را

بدل به شيء مي‌کنند، بي‌آنکه روح را از او بگيرند.

تو نيز بدل به سنگي شده‌اي در درون من

تا اندوه را جاودانه سازي . . .


شاعر: آنا آخماتووا