حسن همایون

مثل روز برایم روشن است

هیچ زمستانی در من تمام نمی‌شود!

 

زنی در من به مقصد نمی‌رسد ،

از برف‌هایی که نشسته‌اند تا کمرم . . .

 

شاعر: حسن همایون

گل یخ

اگر نبود

این گلدان کوچک

با موسیقی معطر گل‌هایش

که هر شب

در خانه پخش می‌شود؛

چگونه آب می‌کردیم

سکوت سنگی این برف های پرشده از شب را؟

 

شاعر: مهدی مظفری ساوجی

قطعه "گل یخ" از مجموعه "بیمارستان"

اعتمــاد بــرفــی

بــه شــادي مــردم اعتمــاد مکــن،

بــرف!


تــا مــي‌بــاري نعمتــي!


چــون بنشينــي،

بــه لعنــت‌شــان دچــاري . . .


شاعر: شمس لنگرودی

ادامه نوشته

بــرفی دلگیــر

کجــا بیــایــم،

بــا دلــم کــه بــه لــولای در گیــر کــرده ‌اســت؛

بــا ســرم کــه سنگیــن اســت؛

بــا بــرفــی کــه مــی‌بــارد!


بــاران بــه تمــاشــای خــال گــونــه‌ام مــی‌آیــد!


سنگینــم!

انگــار زنــانــی آبستــن،

در دلــم، زعفــران پــاک مــی‌کننــد . . .


شاعر: غلامرضا بروسان


+ خیـــال نوشت: سالروز درگذشت این شاعر گرامی و همسر ایشان، الهام اسلامی، را تسلیت میگوییم. روحشان شاد . . .

چــه بگــويــم

چــه بگــويــم کــه دل افســردگــي ات،

از ميــان بــرخيــزد؟


نفــس گــرم گــوزن کــوهــي،

چــه تــوانــد کــردن؛

ســردي بــرف شبــانگــاهــان را

کــه پــر افشــانــده بــه دشــت و دامــن . . .


شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی

شــانــه هــای درختــی

آدم هــا هــم مثــل درخــت هــا بــودنــد!


یــک بــرف سنگیــن،

همیشــه بــر شــانــه هــای آدم وجــود داشــت و

سنگینــی اش، تــا بهــار دیگــر،

حــس مــی شــد . . .


شاعر: عباس معروفی

فتحــی ســرد

بــرای بعضــی

قلــه،

جــای فتــح اســت!


بــرای قلــه،

جــای بــرف . . .


شاعر: عباس کیارستمی

داستــان عــاشقــانــه

در مــن

آدم بــرفــی ای ســت

کــه عــاشــق آفتــاب شــده!


و ایــن،

خــلاصــه همــه داستــان هــای عــاشقــانــه جــهان اســت . . .


شاعر: احسان پرسا

رقــص در بــرف

وقتــی هستــی

هیــچ چیــز کــم نیســت!

خــدا هــم هســت آن بیــرون!

جــای پــاش هــم هســت بــر بــرف!


چقــدر رقصیــده بــود آن شــب . . .


شاعر: عباس معروفی

بیــزاری

زمیــن از آمــدن بــرف تــازه،

خشنــود است!


مــن از شلــوغــی بسیــار رد پــا،

بیــزار . . .


شاعر: فاضل نظری

ادامه نوشته

بـــارش بـــرف

بــرف مــي‌بــارد . . .

کــودکــان خــوش‌حــال‌نــد،

مــن غمگيــن!


دارد رد پــاهــایــت را مــي‌پــوشــانــد بــرف . . . 


شاعر: رضا کاظمی

آدم بـــرفـــی

حاصل اعتقاد يك كودك

به اين كه خورشيد

هيچ وقت دلش را نميشكند

ميلاد يك آدم برفيست !


شاعر: ناشناس