وقتی درد من را
به نیشی بچشد . . .
شاعر: مرام المصری
از مجموعه "چون گناهی آویخته در تو"
ترجمه: سید محمد مرکبیان
با زبانی که نمی فهمم چیست!
می خواهم به دردی که نمی دانم چیست،
زار زار گریه کنم . . .
شاعر: بهرنگ قاسمی
و دیــد
تــا چــه انــدازه درد
در انســان تــه نشیــن شــده اســت!
بــایــد ضــربــه را خــورد؛
بــایــد دور شــد و رفــت!
زخــم هــای امســال،
اصــابــت دردهــایــی ســت
کــه دو ســال پیــش خــورده ایــم . . .
شاعر: سید محمد مرکبیان
شکــایــت کــدام درنــده
بــه درنــدهی دیگــری بــایــد؟!
شاعر: سید علی صالحی
افسوس که به جای افکارش، زخمهای تنش را نشانمان دادند
و بزرگترین دردش را بی آبی نامیدند.
از: دکتر علی شریعتی
چــون دشنــه ای،
در سینــه ام!
چــه دردنــاک
دوســت دارمــت . . .
شاعر: سارا شاهدی
دنبــال مــرهــم نیستنــد!
درد بــیدرمــانشــان را
مــرگ، درمــان مــیکنــد . . .
شاعر: مژگان عباسلو
کــه چــه زخمــي دارد،
کــه چــه دردي دارد؛
خنجــر از دســت عــزيــزان خــوردن،
از مــن خستــه نمــي پــرسيــدي،
آه! اي مــرد چــرا تنهــائــي . . .
شاعز: ایرج جنتی عطایی
حکــایــت آن گنــدمــزاری ســت
کــه ســر بــر شــانــه آسیــابــان گــذاشــت؛
بــرای گفتــن دردهــایــش . . .
شاعر: احسان افشار
مــوجــودیســت کــه
گــاهــی سیگــار،
گــاهــی درد مــیکشــد!
انســان،
مــوجــودیســت کــه
گــاهــی سیــگــار را
بــا درد مــیکشــد . . .
شاعر: علیرضا روشن
غمــی شیــریــن،
دلــم را مــی نــوازد . . .
شاعر: فریدون مشیری
عمــريســت،
دنبــال قــرار خــويــش مــي گــردم . . .
شاعر: مصطفی حسن زاده