فــاصلــه هنــری

فكــر مــي كنــم هنــر اصلــي،

هنــر فــاصلــه هــا بــاشــد!


زيــاد نــزديــک بــه هــم مــي ســوزيــم؛

زيــاد دور، يــخ مــي زنيــم  . . .


از: کریستین بوبن

از کتاب "دیوانه وار"

گــریــزی تــاریــک

هیــچ میــدانی چــرا چــون مــوج،

در گــریــز از خــویشتــن،

پیــوستــه مــی کــاهــم؟


زان کــه بــر ایــن پــرده تــاریــک؛

ایــن خــامــوشــی نــزدیــک،

آنچــه مــی خــواهــم، نمــی بینــم

و آنچــه مــی بینــم، نمــی خــواهــم . . .


شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی

درخــت سفــری

بــرای درخــت‌‌هــای کنــار جــاده فــرقی نــدارد،

کســی کــه در سفــر اســت،

مــی‌رود، یــا مــی‌آید!


بــرای مــن امــا فــرق زیــادی دارنــد،

درختــان مسیــری کــه از تــو دورم مــی‌کنــد

و

درختــان مسیــری کــه بــه تــو نــزدیکــم . . .


شاعر: لیلا کردبچه

پیــوستــن فــاصلــه هــا

چــون تیــر و کمــان،

اگــر چــه نــزدیــک،

ولی؛

پیــوستــن مــا،

نهــایتــش،

فــاصــله بــود . . .


شاعر: مصطفی حسن زاده

نعمــت است کــوری

کــور بــودم کــاش،

تــا تــو نــزدیــک مــی‌آمــدی و

دستــم را مــی‌گــرفتــی!


نــه مثــل حــالا

کــه چشــم، تنهــا

جــای خــالــی‌ات را مــی‌بینــد . . .


شاعر: علیرضا روشن

ســرگــردان رهــایــی

سیبــی رهــا بــودم،

بــر پهنــه آب

و رهــایــی،

ســرگــردانــی بــود!


کــاش دستهــایــت، نــزدیــک بــودنــد . . .


شاعر: رسول یونان

کبــوتــر پیــام

بیــا و ســراغــی از مــن بگیــر!

مــی دانــم بــایــد جــایــی در ایــن نــزدیکــی هــا بــاشــی!


بیــا کــه تنهــای تنهــایــم،

در حســرت صــدای بــال کبــوتــر پیــام . . .


شاعر: آنا آخماتووا

لحظــه ديــدار

لحظــه ديــدار نــزديــک اســت!


بــاز مــن، ديــوانــه ام، مستــم!

بــاز مــي لــرزد دلــم، دستــم!

بــاز گــويــي در جهــان ديگــري هستــم!


هــاي! نخــراشــي بــه غفلــت گــونــه ام را، تيــغ!

هــاي! نپــريشــي صفــاي زلفكــم را، دســت!

آبــرويــم را نــريــزي دل، اي نخــورده مســت!


لحظــه ديــدار نــزديــک اســت . . .


شاعر: مهدی اخوان ثالث

گــرمــای تــن هــا

فقــط خــورشيــد مــرا گــرم مي‌کنــد،

از دور!


تــن نــزديــک تــري نــدارم . . . 


شاعر: بیژن جلالی

آهنــگ نــاگــزیــر

وقــتی بــره ای

          آرام و ســربــزیــر،

                  بــا پــای خــود بــه مسلــخ تقــدیــر نــاگــزیــر،

نــزدیــک مــی شــود،

                  زنگــولــه اش چــه آهنــگی دارد؟!


شاعر: قیصر امین پور