حرف حرف رفتن

وقتی کسی زیاد از رفتن حرف می زند

قبلا رفته است

فقط می خواهد مطمئن شود

چیزی از او در تو جا نمانده

 

کمک کن چمدانش را ببندد

چترش را به او پس بده

لبخندش را

آوازهایش را

 

همینطور سایه اش را

که گاه و بیگاه از پشت پنجره ات گذشته بود . . .

 

شاعر: رسول یونان

پــای رسیــدنــم جــا مــانــده

ايــن پــاهــا،

هميشــه بــراي رفتــن و رسيــدن نيســت!


گــاهــي بــراي ايــن اســت کــه

دورت بگــردم و هيچگــاه نــرسم . . .


از: خیـــال خـــام

رفتنــی بــی پــاســخ

بــرای هر اتفــاقــی‌،

مــی‌تــوان پــاسخــی یــافــت؛

جــز بــرای رفتــن‌هــای نــابهنگــام!


شــایــد رفتــن،

خــود پــاســخِ یــک اتفــاق اســت!


هیچــکس نمیــدانــد،

جــز آنکــه رفتــه اســت . . .


شاعر: نیکی‌ فیروزکوهی

فــرار ســایــه هــا

هــر چــه، هــر جــا، هســت،

بــوي رفتــن مــي‌دهــد اينجــا!


بــاد حتــی ســايــه‌هــا را  هــم . . .


شاعر : سید علی میرافضلی

کــو کــو

حــالا کــه رفتــه اي،

پــرنــده اي آمــده اســت

در حــوالــي هميــن بــاغ روبــرو!


هيــچ نمــي خــواهــد،

فقــط مــي گــويــد: کــو کــو . . .


شاعر: محمدرضا عبدالملکیان