مــن چــه مــي‌دانستــم

آرزو مــي‌کــردم

دشــت ســرشــار ز ســرسبــزي رويــاهــا را!


مــن گمــان مـي‌کــردم،

دوستــي همچــون ســروي ســرسبــز،

چــارفصــل‌ش همــه آراستگــي‌ســت!


مــن چــه مــي‌دانستــم،

سبــزه مــي‌پــژمــرد از بــي‌آبــي،

سبــزه يــخ مــي‌زنــد از ســردي دي!


مــن چــه مــي دانستــم

دل هــر کــس دل نيســت!

قلبهــا ز آهــن و سنــگ

قلبــها بــي خبــر از عــاطفــه انــد . . .


شاعر: حمید مصدق

سیــاه نــوشــت

آسمــان، آبــي!

بهــار، سبــز!


چــرا مــداد مــن، سيــاه مــي‌نــويســد؟!


شاعر: شهاب مقربین

ســایــه نــوازی

يــک شــب رنگــت مي‌کنــم!

سبــزت مي‌کنــم!

بهــت شــاخ و بــرگ مي‌دهــم،

بعــد

در ســايــه‌ات آرام مي‌گيــرم . . .


شاعر: عباس معروفی

در بــه دری نگــاهــم

حــالا كــه سبــزه نگــاهــت را

بــه دلــم گــره زده اي و رفتــه اي،

چــه فــرقــي مــي كنــد

در بــه دري اش

چــه وقتــي از ســال بــاشــد؟


شاعر: سارا شاهدی

ســوء تفــاهــم

مــي پــرستــمت!

ميــدانــي؟!

بــه انــدازه ي تمــام سبــزي هميــن درخــت رو بــه رو!

دلگــير ميــشوي

گــريــه ميــکني

حــواسم نــبود

زمــستان است!!!


شاعر: عمید صادقی نسب

ســیب گــلاب

ميــوه مــن !

ســرو را بــه حــال خــودش بــگذار

هــميــشه سبــز بــاشــد ...


مــن مــي خــواهــم اسيــر تــو بــاشــم

              سيـــب کـــوچـــک گـــلاب !


شاعر: سینا به منش