فــریــادی تنــگ
هــر چنــد مــی خــواهــم کــه پنهــان بــرکشــم؛
سینــه مــی گــویــد کــه
مــن تنــگ آمــدم،
فــریــاد کــن . . .
شاعر: امیرخسرو دهلوی
هــر چنــد مــی خــواهــم کــه پنهــان بــرکشــم؛
سینــه مــی گــویــد کــه
مــن تنــگ آمــدم،
فــریــاد کــن . . .
شاعر: امیرخسرو دهلوی
پشــت ایــن جملــه، پنهــان اســت!
آیــا میــان آن همــه اتفــاق،
مــن از ســر اتفــاق، زنــده ام هنــوز؟!
شاعر: سید علی صالحی
پشــت میلــه هــای قفــس،
آســان نیســت . . .
شاعر: شمس لنگرودی
سنــگپشتــی بــودم،
کــه خــزیــدن در لاک خــود را خــوب مــیدانــد،
و در هنــر پنهــان شــدن، بــدعــتگــر اســت!
آنگــاه کــه تــو را بــدرود گفتــم،
پــرستــویــی شــده بــودم،
کــه بــالهــایــش تــو را همــواره
بــه یــادش مــیآورد . . .
شاعر: غادة السمان
کــه در پنهــان جــای دره،
آه مــیکشــد!
دیگــران مــیشنــونــد؛
مــن امــا،
جــان مــیدهــم . . .
شاعر: علیرضا روشن
خیال نوشت: از دوستانی که در نبودنم هم به یادم هستند؛ واقعا سپاسگزارم و متاسفم که باعث نگرانی خاطرشون شدم . . .