بــازگشــت بــه آرامــش
فــوارهای بــیقــرارم!
پــرپــر مــیزنــم
کــه از آسمــان تهــی،
بــه خــانــه اولــم بــرگــردم . . .
شاعر: شمس لنگرودی
فــوارهای بــیقــرارم!
پــرپــر مــیزنــم
کــه از آسمــان تهــی،
بــه خــانــه اولــم بــرگــردم . . .
شاعر: شمس لنگرودی
از جــان بــايــد بگــذري!
بعــد،
مــيمــانــد زنــدگــي
و آنچــه کــه دوستــش داشتــي . . .
شاعر: شمس لنگرودی
خنــده را بــراي دهــان او،
او را بــه خــاطــر مــن،
و مــرا بــه نيــت گــم شــدن آفــريــدي . . .
شاعر: شمس لنگرودی
خیـــال نوشت: محمد مبعوث شد و من . . .
اگــر گــل ســرخــي بــودي!
بــه شعلــه زرتشتــت مــي سپــردم،
اگــر آتــش بــودي!
امــا تــو گلــي!
آتشــي و پــرنــده ي زائــري جــز مــن نيســت . . .
شاعر: شمس لنگرودی
هميــن کلمــات روزمــره کــافــي اســت!
هميــن کــه کجــا مــي روي ، دلتنگــم . . .
بــراي ستــايــش تــو
هميــن گــل و سنگــريــزه كــافــي اســت
تــا از تــو بتــي بســازم . . .
شاعر: شمس لنگرودی
آفتــاب اسفنــد!
ايــن کــه جــاي پــاي تــو را،
آب کــرده اســت . . .
شاعر: شمس لنگرودی
ســايــه رنــجي پــايــان يــافتــه!
دوستــت دارم
و بــه لمــس ســر انگشتــانــت،
بــر ســايــه ايــن زخــم
دلخــوشــم . . .
شاعر: شمس لنگرودی
و عشــق تــو از نــامــم مــي تــراود،
مثــل شيــره ي تــک درخــتي مجــروح
در حيــاط زيــارتگــاهي . . .
شاعر: شمس لنگرودی
دلگــرمــي هــاي تــو
بــال هــاي مــن انــد!
چيــزي بگــو!
گــاهــي چنــانــم بــي تــو،
کــه عبــور گــربــه ي لاغــري از کنــارم
نگــرانــم مــي کنــد . . .
شاعر: شمس لنگرودی
ميــوهاي کــه درخــتاش را
بــريــده و بــردهانــد . . .
شاعر: شمس لنگرودی
بــراي تــو هيــزم مــيشــوم!
دريــا بــروي،
پــارو!
تــو هميــشه درســت پنــداشتــه اي!
دل مــن،
شبــيه تکــه سنــگي اســت
کــه مــي خــواهــم
تــو بــا هــمه خستــگيهــايــت
يــک لــحظه
بــه مــن تکــيه کــني!
شاعر: شمس لنگرودی
لگــد کــوبــش کــن!
لگــد کــوبــش کــن!
بگــذار ســاعتــي ســربستــه بمــانــد،
مستــت مــي کنــد، انــدوه!
شاعر: شمس لنگرودی