در قفس اندوه
شادی رها شدن پرنده ای است
که به او
دل بسته بودم . . .
شاعر: علیرضا روشن
شادی رها شدن پرنده ای است
که به او
دل بسته بودم . . .
شاعر: علیرضا روشن
پیــش از آن کــه غــم
بیــایــد
تــا هــر چــه را کــه کــم گــذاشتــه،
بــا خــود بیــاورد؛
شــادی
بــرگشتــه اســت
تــا چیــزهــایــی را کــه جــا گــذاشتــه،
بــردارد . . .
شاعر: مهدی مظفری ساوجی
بــه دیــدنــم مــی آیــی؛
شــادی بــاغبــانــی را دارم
کــه گلــی تــازه
در بــاغچــه اش روییــده اســت . . .
شاعر: نزار قبانی
وقتــي شــادي
بــه دُم بــادبــادکــي بنــد اســت
و غــم چــون سنگــي،
مــرا در ســراشيــب يــک دره،
دنبــال مــيکنــد؛
دلــم شــاخــه شــاتــوتــي ست
کــه بــاد،
خــونــش را بــه در و ديــوار، پــاشيــده اســت . . .
شاعر: غلامرضا بروسان
بــا چشمهــاي روشــن بــراق،
بــا گيســويــي بلنــد بــه بــالاي آرزو!
هــر کــس از او نشــانــي دارد،
مــا را کنــد خبــر!
ايــن هــم نشــان مــا،
يــک ســو خليــج فــارس، ســوي دگــر خــزر . . .
شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی
خیـــال نوشت: این تعطیلات سعی کردم به دوستان قدیمی سر بزنم...
خوندن نظرات قدیمی، منو برد به گذشته ها...
حس و حال خاصی دارم...
شــادم!
ايــن روزهــا کــه مــيگــذرد،
شــادم
کــه مــيگــذرد!
ايــن روزهــا،
شــادم
کــه مــيگــذرد . . .
شاعر: قیصر امین پور